Het was dinsdag alweer s'ochtends vroeg dat we opstonden. Héél vroeg. Kwart over vijf ging het apparaatje en na een lekker ontbijtje met muesli en wat melige, bruine albert heijn appeltjes (die trouwens al aardig bereisd zijn voor een appel) werden we door de chauffeur naar het vliegveld gebracht en letterlijk in de trein afgezet. Ongelooflijk fijn, want het was er een chaos. Na drie kwartier wachten, met daarbij drie passerende treinen waarin we zonder de hulp van de chauffeur al drie keer waren ingestapt ,kwam de onze.

We hadden de beste klasse en ruime stoelen. Heerlijk. De stoelen konden flink naar achteren en naast naar het supermooie landschap te hebben gekeken, heb ik een klein gristelijk dutje gedaan.

In Yogjakarta aangekomen gingen we af op de Lonely Planet-tips. We begonnen te lopen vanaf het station en na wat woordenwisselingen over waar we naartoe moesten lopen kwam de afspraak dat Tom de kaart doet en ik aan niets hoef te denken. Soms moet je als vrouw dingen aan de man overlaten. En soms ook niet ;-). Toch maar weer de andere kant op dus.
En we hadden mazzel. De guesthouse die we wouden had nog een singleroom en mochten de mensen die gereserveerd hadden niet komen, konden we eventueel naar een grotere kamer. Na wat pogingen van onze onderhandelaar Huges moesten we toch de volle pond voor een eenpersoonskamer betalen. Na het geklaag van een aantal teleurgestelde reizigers die uit ons hostel werden weggestuurd gehoord te hebben over de vele ranzige guesthouses, waren we dik tevree. We zijn met een lekker colaatje boven op het dakterrasje gaan zitten en met een ander Nederlands stelletje tot, voor ons, in de late uurtjes (lees: 22.00 uur) blijven babbelen met een lekker briesje. Na weer enkele uurtjes slaap ging de wekker weer vroeg. Te vroeg. 4:15 uur welteverstaan. We bleken de enige te zijn die de avond van tevoren een tour naar de Borobudur & de Prambanan hadden geboekt. Met een luxe ‘van' en een relaxte chauffeur hadden we een geweldige rit. Zo zagen we de zonsopgang vanachter de vulkaan Merapi, die nog actief is. We kregen wat fotomomentjes en rond 6 uur ‘s ochtends stonden we vol interesse te luisteren naar onze gids bij de Borobudur.' Everytink is made by stone, little by little, But by But'.

Mijn monnik had voor de gelegenheid de oranje broek aangetrokken en eenmaal bij de Borobudur steeg het naar z'n kale bolletje. De titel monnik bleek hij al, zonder mijn weten, in het hotel te hebben laten liggen en voor ik het wist zag ik een verdacht glanzend bruin bolletje tussen de vele stokoude stenen boeddha's steken in het indrukwekkende geheel. Meneer bevond zich kennelijk al in Nirwana, terwijl ik nog met mijn hoofd en mijn afwachtende speekselklieren bij het naderende ontbijt te vinden was.

Na het ontbijt en een pakje American cookies ( Fen, desondanks bedankt voor de dieettips..) zijn we na een korte stop bij een niet indrukwekkende tempel naar Destination 2 gereden: de Prambanan, een hindoetempel. Mooi. Maar wat ik misschien nog wel het mooiste vond is de rit ernaartoe, het is hier groener dan groen en de actieve vulkaan op de achtergrond maakt het plaatje af.

Net zijn we met het nederlandse stelletje wat gaan eten en morgenochtend gaan we dan toch echt naar de Bromo, een actieve vulkaan 11 uur rijden hiervandaan. In Groningen hadden we van een vriendin van Tom al wat geweldige foto's gezien en het is ons gelukt om in een week Java toch de Bromo te bereiken, die zich helemaal aan de oostkant bevindt. Er was nog een prachtige excursie eraan vast te plakken, het Ijen-kratermeer. Maar ben een aardig zwak vogeltje momenteel en heb, na erg lang in twijfelveld te hebben gezeten, besloten het er simpelweg niet op te wagen. Volgende week gaan we duiken en aangezien we er allang naartoe leven, mag een klein griepje het niet verzieken. Dus het weekend pakken we de rust. Eindelijk.

Nu gaan we lange broeken en een trui scoren en hopelijk lopen we er overmorgen om 04:00 uur ‘s nachts op de Bromo warm bij. Onze warme kleding hebben we laten liggen bij Tom's tante, wat een slechte zet was. Hoe warm het hier overdag ook is, hoe fris is het ‘s ochtends en ‘s avonds. Dus de ‘monk-look' gaat in de kast, Time for Batik Fashion!

P.S. We zijn bijna door onze gratis foto's heen, dus mocht iemand zich geroepen voelen ons even wat fotoruimte te doneren..........doe je ding!